จังหวัด “นราธิวาส” เดิมชื่อ "มะนารอ" มีฐานะเป็นเพียงอำเภอหนึ่ง เรียกว่า อำเภอบางนราขึ้นกับเมืองสายบุรี หนึ่งในเจ็ดหัวเมืองภาคใต้ ต่อมาได้โอนไปขึ้นกับเมืองระแงะ ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ็ดหัวเมืองเช่นกัน โดยประวัติความเป็นมาของนราธิวาส มีความเชื่อมโยงกับเรื่องราวของเมืองปัตตานี เมืองสายบุรีและเมืองระแงะ และใน พ.ศ. 2458 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสมณฑลปักษ์ใต้ทรงพระราชทานพระแสงราชศัสตราประจำเมืองและทรงดำริเห็นว่า บางนรานั้นเป็นแต่ชื่อตำบลบ้าน สมควรจะมีชื่อเมืองไว้ให้เป็นหลักฐานต่อไป จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อเมือง “บางนรา” เป็น "เมืองนราธิวาส" หมายถึง "ที่อยู่อันยิ่งใหญ่ของประชาชน" เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2458 ต่อมาใน พ.ศ. 2476 ได้มีการปรับปรุงระเบียบบริหารราชการส่วนภูมิภาคครั้งยิ่งใหญ่ และให้เปลี่ยนชื่อเมืองเป็นจังหวัดเมืองนราธิวาส จึงเปลี่ยนเป็น "จังหวัดนราธิวาส" จากนั้น เป็นต้นมาจังหวัดนราธิวาส มีชายแดนที่ เชื่อมกับรัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย ทั้งทางบกและทางน้ำมีเขตแดนติดต่อกันยาวประมาณ 178.60 กิโลเมตร มีพื้นที่ติดต่อกับประเทศมาเลเซีย รวม 3 ด่าน คือ(1) ด่านสุไหงโก-ลก มีพื้นที่ 61 ไร่ ในอำเภอสุไหงโก-ลก เชื่อมเมือง Rangtau Panjang รัฐ Kelantan (2) ด่านตากใบ มีพื้นที่ 34 ไร่ ในอำเภอตากใบ เชื่อมเมือง Tumpat รัฐ Kelantan และ (3) ด่านบูเก๊ะตาพื้นที่ 49 ไร่ ในอำเภอแว้ง เชื่อมเมือง Bukit Bunga รัฐ Kelantan